تعیین مقاومت درجای بتن و ملات تعمیری خود تراکم بر بسترهای مختلف بتنی با استفاده از روش‌های پیچش، منطق فازی و شبکه‌های عصبی مصنوعی

از آنجا که بتن و ملات خود‌تراکم، خود ترازند و نیازی به تراکم ندارند، محبوبیت زیادی به عنوان مصالح تعمیری در صنعت تعمیر سازه‌های بتنی پیدا کرده‌اند. در این مقاله، مقاومت درجای بتن و ملات تعمیری خود‌تراکم که نقش مهمی در چسبندگی این لایه به بتن بستر دارد بر بسترهای مختلف بتنی با بکارگیری روش پیچش تعیین شده است. اثرات پنج شرط مختلف سطحی روی مقاومت درجای لایه تعمیری مورد مطالعه قرار گرفته و همچنین نتایج آزمایشگاهی با مقادیر پیش بینی شده توسط منطق فازی و شبکه‌های عصبی مقایسه شده است.